

Pazar günü,havanın güzelliğini fırsat bilip parkta kahvaltı yapmaya gittik,Keremin gözü uzaklardaki kepçeye takıldı.Babasını çekerek götürdü işte böyle...
Akşamüstü de Real'e gittik.Kerem,oradaki palyaçolara bayılıyor.Aşkımın hayata yavaş yavaş alışması,ona birşeyler göstermek,öğretmek,öyle güzel ki;sanki , onun hayatına katılan yeni terimlerle ben de ilk kez haşır neşir oluyormuşum gibi,onunla yeniden anlam buluyormuşum gibi,hayata daha sıkı bağlanıyormuşum gibi,bir bir ütopyaymış gibi,yeniden gözlerimi açmışım gibi dünyaya, yeniden çocuk oluyorum,lk defa dondurma yiyorum,ilk defa palyaçoları görüyorum,ilk defa oyun parklarına gidiyorum,ilk defa piknik yapıyorum güzel bir havada.Teşekkürler oğlum.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder