İLK DUYGULAR

Hangi ilk duygular? İlk senin varlığını öğrendiğim günden başlayayım birtanem.Trabzonda idik..Sürekli içimdeki his gebelik testi yap diyordu.Birkaç defa yanılmış olduğumuz için pek ihtimal vermiyordum.Ama içimdeki sese kulak verdim.Eve gitmeyi bekleyemedik bile.5 Haziran günü akşamüstü ilk olarak benim öğrenip,sonra babana haber verdiğim o güzel gün,dün gibi aklımda canım.Bir yandan gülüyor,bir yandan ağlıyordum.Baban da delirmişti.İki kişi,şaşkın ve deli;yollarda birkaç kez turladıktan sonra,Stres kafe'de aldık soluğu.Garson kız bize ne içeceğimizi sorduğunda ,baban süt istemez mi bana.Heralde o benden birazcık daha fazla deliydi.İnsanların içkisini yudumladığı bar gibi yerde ,keyifle içiverdim o sütü.Çünkü senin de içtiğini biliyordum, İlk defa bişeyleri paylaştığımızı hissediyordum kuzum.




7. Hafta


Bebişim;sensizliğin anlamsızlığını karnıma düştüğünü öğrendiğim anda anladım.Ne güzel,ne kadar tatlı,fapfarklı bir duygusun,yaşanılası bir güzelliksin canım.

Bebişim,biz babanla neredeyse 3 yıldır evliyiz.Ağustos'ta 3 yıl dolacak.Ve bugün sana 7 hafta 3 günlük hamileyim.Yani seni doğurmaya karar vermemiz uzun zaman aldı.Ama böylesi güzel bir duyguya neden geç kalmışım diye düşündüm.Yepyeni bir ışık yaktın kalbime meleğim.

Herşeyim;artık senin için yaşıyorum.İçimdesin,öyle küçücüksün ki, ama inanılmaz güçlü bir güçsün ;tabularımı bile yıktırabilecek...Peki bunu nasıl başarıyorsun bebem?

Biriciğim,dünyam,hayatıma hareket katan,baktığım herşeye renk veren minik varlık;seni sabırsızlıkla bekliyorum.


Adın ne olsun?

Babanla düşünüp duruyoruz.Adını ne koysak?İsim kitabı getirdi baban. Sen henüz yokken,bu işin çok kolay olduğunu zannederdim.Ne kadar zor bir işmiş bu!

Baban klasik isimler düşündü sana.Ali nasıl olur?ya da Murat?Bense daha güncel olsun dedim.Batu ,Koray,Yağız,Yiğit???Ama bir türlü karar veremiyoruz.

6 aylık hamileyim,Hala ismini düşünüyoruz oğlum.





Keremim

Bir sabah baban bana 'Kerem' nasıl olur diye sordu.Hemen karnıma dokundum.'Keremim ' dedim.Evet Kerem olmalıydı adın.Hem klasik,hem güncel,hem şirin,hem heybetli.İstediğimiz gibi bir addı bu.Aradığımız ad buydu.

O kadar pozitifim ki;

Her şey o kadar zevkli ki,çalışmayıp evde oturmak,20 kilo almak,midemin cayır cayır yanması,nefes nefese kalmak....Sana değer Keremim.Bu süre içerisinde ,herşey beni çok mutlu etti.Kilo almak beni hiç korkutmadı.Hamileliğimi doya doya yaşıyorum.Senin sağlığın için herşeye dikkat etmeliyim.Öyle bir şevk var ki içimde,aynaya baktığımda bir anne görüyorum. Sana ve babana teşekkürler oğlum.Hamileyken de kendimi güzel ve özel hissettirdiğiniz için......

Son kontole gittik.

İnanamıyorum.Acilen sezeryan gerekiyormuş.Ben kasıldığım zaman Keremimin kalbi yavaşlıyormuş.Çarşamba günü hastaneye gideceğiz.Umarım herşey iyi olur.

..........

Başka bir doktora daha gittik.O da aynı şeyleri söyledi.Biz panik olduk.Çarşambayı bekleyemeyeceğim.Doktoru aradık.

Pazartesi doğumum gerçekleşecek.Artık bişey yazamayacağım.Doğumdan sonra ,hayatta olursam,Keremim de yanımda olursa yazarım...




Keremim'e kavuştum.

İnanılmaz rahattım yoldayken ,hep pozitif düşünüyordum.Herşey iyi olacaktı.Kayınvalidem de yanımızdaydı ve beni çok rahatlattı sağolsun.Onun beni rahatlatıcı sözleri hep kulağımdaydı.



Normal doğum düşünmüştüm aslında,ama düşündüğün gibi olamıyormuş bazı şeyler.Artık çoğu şeyi planlamıyorum.İyi ki sezaryan oldum diyorum hatta.Ameliyat sırasında birkaç saniye dışında ,herşey çok kolay oldu.Beklediğimden çok daha basitti .Hala inanamıyorum.Keremimi doğar doğmaz gördüm.Hemen şükrettim Allaha,ve bir anda gözlerimden yaşlar boşaldı.

Hayatımdaki en büyük korkuyu yenmiştim artık.