Tam bir okul çocuğu oldun Kero'm. Beni hiç üzmedin,okulunu,öğretmenini sevdin,zorluk çıkarmadın.Salı ve perşembe günleri sabah 2 saat gittiğin Yapa'dan her çıkışında, elinde bir resim vardı.Ben de onları ekliyorum canımın içi.Yıllar sonra belki seni gülümsetirler...
Bugün ilk defa seni orada bırakıp eve geldim.1 aydır aşağıda bekliyordum.Bugün seni bırakmaya karar verdim.Çünkü bana güven verdi kendine güvenin.Ama şunu da itiraf etmeliyim,babanla dışarı çıkmana alıştım,ilk zamanlar benden ayrılınca içimi tuhaf bi rkaramsarlık kaplardı.Ama bugün,babanla dışarıda değildin.Tam 2 saat evde sensizdim.Baban da işyerindeydi.Ve sen,okulunda idin.İşte itiraf ediyorum:Evin sensiz tadı tuzu yokmuş meleğim...İlk defa senden çok uzaktaydım.Aşağıda beklemiyordum.Arada bir sınıfın kapısından gizlice bakamıyordum.Sensizlik çok kötü idi bal özüm,zeytin gözlüm.Zil çalınca ,babanın elinden seni kapıp, öpüp öpüp kokladım .Günün en güzel anı bu idi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder