Şimdi otururum, sonra otururum derken aradan 1 hafta geçmiş.Yazılacak o kadar şey ,kaçırdığım o kadar değerli anlar,olaylar birikiyor ki ,elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum.Yaşanılan ,anlatılacak güzel şeyler çok aslında çok hızlı akıp geçiyorlar.
Hemen aklıma gelenleri sıralamaya başlayayım.
Kerem artık büyüdü.Bizim gibi çatal tutmak,bizim gibi bardaktan su içmek istiyorken,geçen günlerden bir gün,çay da içesi geliverdi.Hayır desek ağlayacak,versek bir türlü.Önce dikkatini başka yerlere çekmeye çalıştık, biraz idare etti.Aradan zaman geçince,Kerem'in dikkatini önceki kadar dağıtamadığımız için( gidişat bu yönde;dikkat gitgide artıyor) ,aklıma parlak bir fikir geldi.Çay bardağına 2 tatlı kaşığı sulu pekmez,üzerine de ılık sıcak arası suyu koydun mu;işte sana Kerem Çayı...Gereksiz, hatta fazlası zararlı olan çayın önünü kestiğimiz gibi,vücuduna yararlı bişeylerin girmesine katkıda bulunmuş olduk. Büyüklerimizin yanına giderken pekmezimizi yanımıza alırız artık. Kerem'in çay konusunda sorun yaşatabileceği ,gittiğimiz başka bir yer de yok zaten.
Bu aralar Kerem'le oyunlar oynuyoruz.Kerem iki ayağını kaldırarak zıplamayı öğrendi.Öyle tatlı ve komik görünüyor ki...Ağaçtan elmaları toplamaya çalışalım Kerem diyerekten,salonun ortasında bir ağaç varmış gibi zıplıyoruz ,şapur şupur da yiyoruz elmamızı.yedikten sonra ,zıplayıp bir tane daha koparıyoruz. Bu anları ölümsüzleştirmek için de Kerem'i zıplatıp zıplatıp kameraya aldık.
Kerem'le hareket oyunları oynuyoruz.Ellerimi havaya kaldırıp,yaptığımı yapmasını istiyorum mesela,O da yaptıklarımın aynısını yapıyor.Yakında jimnastiğe başlayacağız.:)
Dün elektrik süpürgesinin şarjı bitmiş.Pilleri çıkar diye tutturdu aşkım..Eski pilleri çıkarmak için ,vidaları çıkarmak gerekmiş.Hiç dikkat etmemişim.Benim aşkım bana 'tornavidaaa'diyor.Kerem 'baban götürmüş' dedim.Ne gerek var diye düşünüyordum ki,'kalk'diyor bana.Çekti elimden.Gİriş kapımızın yanındaki dolabın önünde durduk.Dolabı
açtı.Eliyle yukarıyı gösteriyor.Yavaşça başımı kaldırıdm.O da ne !Dadadadaaaaaaaaam....Tornavida bize gülümsüyor.Kerem sen nerden biliyosun,tamam,mutfakta bilmediğin hiç biryer yok.Bu normal.Çünkü hergün ortaya dökülüyor ,çatallar ,kaşıklar,tavalar,cezveler.Ama tornavida bu;gözünün önünde bile değil....Bir gerçeği daha öğrendim.Çocuklarımız;zannettiklerimizden daha çok şey biliyorlar.Hatta bizim bilmediklerimizi de....:)))
Hemen aklıma gelenleri sıralamaya başlayayım.
Kerem artık büyüdü.Bizim gibi çatal tutmak,bizim gibi bardaktan su içmek istiyorken,geçen günlerden bir gün,çay da içesi geliverdi.Hayır desek ağlayacak,versek bir türlü.Önce dikkatini başka yerlere çekmeye çalıştık, biraz idare etti.Aradan zaman geçince,Kerem'in dikkatini önceki kadar dağıtamadığımız için( gidişat bu yönde;dikkat gitgide artıyor) ,aklıma parlak bir fikir geldi.Çay bardağına 2 tatlı kaşığı sulu pekmez,üzerine de ılık sıcak arası suyu koydun mu;işte sana Kerem Çayı...Gereksiz, hatta fazlası zararlı olan çayın önünü kestiğimiz gibi,vücuduna yararlı bişeylerin girmesine katkıda bulunmuş olduk. Büyüklerimizin yanına giderken pekmezimizi yanımıza alırız artık. Kerem'in çay konusunda sorun yaşatabileceği ,gittiğimiz başka bir yer de yok zaten.
Bu aralar Kerem'le oyunlar oynuyoruz.Kerem iki ayağını kaldırarak zıplamayı öğrendi.Öyle tatlı ve komik görünüyor ki...Ağaçtan elmaları toplamaya çalışalım Kerem diyerekten,salonun ortasında bir ağaç varmış gibi zıplıyoruz ,şapur şupur da yiyoruz elmamızı.yedikten sonra ,zıplayıp bir tane daha koparıyoruz. Bu anları ölümsüzleştirmek için de Kerem'i zıplatıp zıplatıp kameraya aldık.
Kerem'le hareket oyunları oynuyoruz.Ellerimi havaya kaldırıp,yaptığımı yapmasını istiyorum mesela,O da yaptıklarımın aynısını yapıyor.Yakında jimnastiğe başlayacağız.:)
Dün elektrik süpürgesinin şarjı bitmiş.Pilleri çıkar diye tutturdu aşkım..Eski pilleri çıkarmak için ,vidaları çıkarmak gerekmiş.Hiç dikkat etmemişim.Benim aşkım bana 'tornavidaaa'diyor.Kerem 'baban götürmüş' dedim.Ne gerek var diye düşünüyordum ki,'kalk'diyor bana.Çekti elimden.Gİriş kapımızın yanındaki dolabın önünde durduk.Dolabı
açtı.Eliyle yukarıyı gösteriyor.Yavaşça başımı kaldırıdm.O da ne !Dadadadaaaaaaaaam....Tornavida bize gülümsüyor.Kerem sen nerden biliyosun,tamam,mutfakta bilmediğin hiç biryer yok.Bu normal.Çünkü hergün ortaya dökülüyor ,çatallar ,kaşıklar,tavalar,cezveler.Ama tornavida bu;gözünün önünde bile değil....Bir gerçeği daha öğrendim.Çocuklarımız;zannettiklerimizden daha çok şey biliyorlar.Hatta bizim bilmediklerimizi de....:)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder