Artık seninle oturup sohbet edebiliyorum canım.Bana hikayeler anlatıyorsun,bana neden kızdığını söylüyorsun,beni sevdiğini gösterebiliyorsun,durup dururken öpücük konduruyorsun,ya da 'anne seni seviyorum'diye haykırıyorsun.'Odama gidip oyun oynayalım 'diyorsun,arkadaşını neden sevdiğini ,sokaktaki çocuğa neden sinirlendiğini anlatıyorsun,kıyafetlerini kendin seçiyorsun,ayakkabılarını kıyafetine uymadığı için değiştiriyorsun,yolculuğa çıkacağımız zaman valizini kendin hazırlamak istiyorsun,istediğin kanalı kendi kendine açabiliyorsun,bilgisayarın şifresini öğrenme kabiliyetine sahipsin,babanın işyeri telefonunu arayıp babanı istiyorsun.
O seni ilk görüşümde,yazılara dökemeyeceğim ruh halim var ya canım,o küçücük başını omzuma dayadığım o özel an var ya bitanem,onların hepsi en özel an değilmiş aslında,seninle yaşadığım bütün bu güzelliklerin herbiri apayrı bir renk,apayrı bir tat canım.Beni annelik duygularıyla donatan Kerem'im,özel olan SENmişsin,seninle yaşayacağım herşeymiş.